Rzeźby
W twórczości rzeźbiarskiej Józefa Gosławskiego odnaleźć można wpływy odniesienia do różnych koncepcji i stylów. Widoczne są wpływy m.in. kubizmu (np. portret Witolda Chomicza), sztuki antycznej i renesansowej (np. portret Marii Maro). Ostatnie interpretacje części przedwojennego dorobku artysty wskazują także na inspirację sztuką starożytnego Egiptu. W dziełach Gosławskiego odnajdujemy również odniesienia do twórczości wybitnych polskich rzeźbiarzy, m.in. Stanisława Szukalskiego (np. projekt pomnika Władysława Orkana), Xawerego Dunikowskiego (np. nagrobek Janiny Gałowej z Rogalskich), Augusta Zamoyskiego, czy też artystów z zakresu Polskiej Sztuki Stosowanej (np. projekt ołtarza ze św. Franciszkiem).
Zasadnicza część dorobku sprzed II wojny światowej znana jest głównie z fotografii i wzmianek w prywatnej korespondencji rzeźbiarza. Z tego okresu zachowało się jedynie kilka dzieł. Dorobek z pobytu we Włoszech, m.in. dzieła z zakresu rzeźby portretowej, niemal w całości zaginął podczas transportu do Polski w lecie 1939 roku. W czasie okupacji artysta poświęcił się sztuce medalierskiej. Z kolei po wojnie Gosławski zrealizował kilka form monumentalnych – dziś podziwiać można m.in. pomnik Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, pomnik Adama Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim, pomnik Nigdy wojny w Luboniu oraz rzeźbę Muzyka w Warszawie. Przy pracy nad ostatnim dziełem Józefowi Gosławskiemu pomagali żona Wanda i brat Stanisław. Realizacji nie doczekały się natomiast liczne projekty pomników (np. Bohaterów Warszawy, Płonące Getto i Bolesława Prusa) powstałe głównie z okazji konkursów artystycznych. Dorobek Gosławskiego obejmuje także dzieła o tematyce sakralnej – w tym Ołtarz Przemienia Pańskiego znajdujący się w kościele w Masłowie. Zupełnie unikalną część twórczości stanowią wykonane przez artystę karykatury rzeźbiarskie (m.in. Mahatmy Gandhiego i Józefa Piłsudskiego).
Wybrane dzieła:
Zasadnicza część dorobku sprzed II wojny światowej znana jest głównie z fotografii i wzmianek w prywatnej korespondencji rzeźbiarza. Z tego okresu zachowało się jedynie kilka dzieł. Dorobek z pobytu we Włoszech, m.in. dzieła z zakresu rzeźby portretowej, niemal w całości zaginął podczas transportu do Polski w lecie 1939 roku. W czasie okupacji artysta poświęcił się sztuce medalierskiej. Z kolei po wojnie Gosławski zrealizował kilka form monumentalnych – dziś podziwiać można m.in. pomnik Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, pomnik Adama Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim, pomnik Nigdy wojny w Luboniu oraz rzeźbę Muzyka w Warszawie. Przy pracy nad ostatnim dziełem Józefowi Gosławskiemu pomagali żona Wanda i brat Stanisław. Realizacji nie doczekały się natomiast liczne projekty pomników (np. Bohaterów Warszawy, Płonące Getto i Bolesława Prusa) powstałe głównie z okazji konkursów artystycznych. Dorobek Gosławskiego obejmuje także dzieła o tematyce sakralnej – w tym Ołtarz Przemienia Pańskiego znajdujący się w kościele w Masłowie. Zupełnie unikalną część twórczości stanowią wykonane przez artystę karykatury rzeźbiarskie (m.in. Mahatmy Gandhiego i Józefa Piłsudskiego).
Wybrane dzieła:
- portret Witolda Chomicza – 1927/28
- nagrobek Janiny Gałowej z Rogalskich na Cmentarzu Rakowickim – 1932
- projekt ołtarza ze św. Franciszkiem – 1932
- karykatura Józefa Piłsudskiego i Kasztanki – ok. 1932
- karykatura Mahatmy Gandhiego – 1932
- karykatura Józefa Piłsudskiego – 1933
- popiersie Józefa Piłsudskiego – 1936
- portret Marii Maro – 1937
- krucyfiks (ob. w Kolegiacie w Tumie p. Łęczycą) – 1943
- grupa alegoryczna Muzyka w Warszawie (wraz z żoną Wandą i bratem Stanisławem) – 1952
- pomnik Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli – 1955 (odsłonięcie – 1969)
- pomnik Adama Mickiewicza w Gorzowie Wielkopolskim – 1956
- pomnik Nigdy wojny w Luboniu – 1956
- Ołtarz Przemienienia Pańskiego w Masłowie – 1960
- rzeźba postaciowa Cypriana Kamila Norwida – 1961